Er was eens... Flotje.

Zoals het avondritueel het vraagt, is er elke avond een kort verhaaltje voor het slapengaan. Doorgaans is dat een klein gedichtje met gebaren, een avontuur van Jip en Janneke of een fantasie van Kikker en Haas. Het moet een leuk verhaal zijn, maar niet te moeilijk. Voorlezen voor 3 leeftijdscategorieën tegelijk is een hele uitdaging, want het moet voor iedereen leuk zijn.
Norah heeft graag een écht verhaal. Zo eentje met een begin en een einde.
Rube heeft het meer voor woordjes nazeggen en zinnen met een metrum.
En Bores, die houdt van kleuren. En van boeken met dikke kartonnen pagina's waar hij op kan kloppen.

Deze avond was Rube in de zetel in slaap gevallen. Dus legden we hem voorzichtig in bed (op zo'n moment slaan we met plezier het tandjespoetsen even over. Rube die zonder probleem het bed in gaat: dààr moeten we van profiteren!)
Norah vroeg of zij een verhaaltje mocht vertellen.
Dus ik kroop in haar deel van het bed - ze is een echte prinses, met een stapelbed als toren - en ging onder haar dekens liggen.

'Er was eens...' begon haar verhaal. Voor mij was het al geslaagd.
'Er was eens een heel lief, mooi meisje. Een meisje met roze rokjes en strikjes en hartjes. En dat meisje heette: FLOTJE.
En Flotje had een broer. Zijn naam was HEET. En Flotje had ook een kleine broer HETJE.
Flotje en Heet en Hetje gingen buiten spelen. En wie zagen ze daar? Mama en papa!
Papa zijn naam was HOET en mama SLONS.' (NEE, het gaat NIET over ons gezin!)

'Samen gingen ze wandelen.
En PLOTS zagen ze een een standbeeld! Eigenlijk was het een dief, een dief die heeeeeel stil stond. Het standbeeld zijn handje zwaaide en de dief zei: 'Hoi!'

Toen zagen ze een poes. Die poes at een visje. En er kwam ook een pinguïn. 
'Hé, waar is mijn visje?' vroeg de pinguïn boos.

En toen kwam Hello Kitty. En Flotje was blij.'

Ik wachtte op het signaal dat dit het einde van het verhaal was. En uitte mijn enthousiasme.

'Gelukkig had het verhaal een goed einde hé, mama', zei Norah.
'Ja', zei ik, 'nu ga je zeker geweldig goed slapen en prachtig dromen!'
De bewondering voor haar verhaal was een klein beetje gespeeld. Maar de hoop op prachtige dromen is meer dan oprecht.
Slaapzacht, Flotje!