trouwplannen

‘Ik heeft een probleem’, zegt Norah met een bedrukt gezicht.
‘Ik heeft gezegd dat ik met Lenna ga trouwen. Maaaaarrrr…'
Om het drama wat extra in de verf te zetten legt ze een pauze waarbij ze in slowmotion haar ogen even sluit.
‘Ik denk dat ik met Obe moet trouwen…'

‘Oei’, zeg ik, ‘waarom denk je dat?’
Stiekem geloof ik dat Norah een boontje heeft voor Obe. Dat ze dol is 'op zijn glimlach', zegt ze vaker. Er bloeit een kleine kleuterlijke verliefdheid.
Van haar kant althans.

‘Sam zei gisteren dat ik een baby ben.’ Haar voorhoofd maakt een boze frons.
‘Maar Obe heeft gezegd dat dat niet waar is! Dus nu moet ik met Obe trouwen.’
De conclusie is sluitend en geheel logisch.

Ze denkt even na hoe ze deze situatie zal oplossen. Nadat ik zeker honderd keer heb gezegd dat Bores écht geen geschikte huwelijkskandidaat is voor haar, weet ze ondertussen dat haar huwelijkspartner geen familie mag zijn.
En dat ze niet met Lenna en Obe tegelijk kan trouwen, daar is ze ook van op de hoogte.

‘Ah’, zegt ze, ‘dan zeg ik gewoon aan Lenna dat ze met Tuur moet trouwen.’
‘Ahnee, Shiet...’
Het gebruik van vloekwoorden is helaas reeds ingeburgerd bij de 4-jarige. Gelukkig beperkt de uitspraak zich tot een flauw en ietwat schattig afkooksel.
‘Tuur ging al met grote Mila trouwen…'
‘Tjah. Dan moet Lenna maar met Jade trouwen hé. En dan kan ik eerst met Obe trouwen, en als ik niet meer wil, trouw ik daarna wel met Lenna.’

‘Tegenwoordig kan dat allemaal’, zeg ik.
‘Maar als het écht zo ver is, vraag dan misschien eerst mama’s raad.'