Een fotoverhaal - foto 3

Elke maand maak ik een foto van onze kinderen. Op dezelfde plaats, in dezelfde sfeer. En elke maand vertel ik hen een piepklein beetje over zichzelf.
Opdat we de kleine momenten in hun opgroeien niet zouden vergeten.

Juni 2016

Wat een geluk dat ik de maandelijkse foto netjes in mijn agenda heb gezet - voor de komende 4 jaar. Want ik kon niet geloven dat het alwéér foto-tijd was. Met mijn neus op de feiten gedrukt: de tijd vliegt. Even knipperen met mijn ogen, en de maand is alweer om.

Norah - 4 jaar 9 maanden

'Mama, heeft een zeemeermin botten of graten?' vraag je.
De vragen die je je stelt op deze leeftijd zijn tegelijk heel erg slim en toch zo kinderlijk.
'Botten', denk je zelf, 'want die mogen we nooit opeten. Dunne graten mogen we soms wel opeten, zoals bij die vissen die papa koopt (maatjes). En omdat ik nooit een zeemeermin wil opeten, denk ik dat er botten in zitten.'

Deze maand had je windpokken. En waar je aanvankelijk heel erg trots was op die rode stippen, moest je na enkele dagen toegeven dat het eigenlijk alleen maar verschrikkelijk vervelend is om constant jeuk te hebben.

Je bent helemaal klaar voor de derde kleuterklas. De juffen omschreven je op jouw 'klasherinnering' als 'creatief, pienter en vrolijk'. En daar ben ik trots op!

Rube - 2 jaar 9 maanden

Daar waar je enkele weken geleden nog heel frequent op nachtuitstap ging en het bedritueel vaak langer duurde dan een standaard voetbalmatch, ga je nu flink naar bed.
Meestal toch, want terwijl ik dit schrijf ben je net de salon binnengeslopen. Van kop tot teen ingesmeerd met een dikke laag muggenzalf.
Maar meestal gaat het dus goed. En op een kort troostmoment na, blijf je bijna elke nacht in bed.

Ook jij had windpokken deze maand. Sindsdien worden de slechteriken in jouw spel steevast 'de Windpokken' genoemd. 'Aaaaaa, mama, vlugge stoppen (=vlug verstoppen), de Stoute Windpok gaat ons pakken!!'

Je eerste weken op school zitten er op, en nu is het tijd om even te bekomen. Voor jou, maar ook voor je klasgenootjes. De juf vroeg me jouw nageltjes kort genoeg te houden, om de verwondingen bij jouw gevechtspartners te beperken.
We hopen op veel zon deze zomer, zodat je wat gaat rijpen. In september mag je dan met hernieuwde (en liefst positieve) energie starten in de eerste kleuterklas.

Bores -  9 maanden

Boresje, elke blik op jou tovert een glimlach op mijn gezicht.
Vorige maand maakte je motorisch een geweldige vlucht, deze maand doe je het rustiger aan. Je bent niet meer roekeloos zoals je was, maar eerder beredeneerd. Je besefte dat je écht nog niet alleen kan stappen. (Dat besef kwam er nadat je het eerst geprobeerd had. Maar na enkele botsingen met de vloer, nam je zelfvertrouwen toch wat af).
Mét steun voel je je wel heel zeker. De term 'loopwagentje' neem je erg letterlijk. Aan een hilarische snelheid ren je met dat ding het atelier door.

Vaste voeding lukt nog steeds niet goed, maar misschien hebben de 2 nieuwe tanden daar wel iets mee te maken?

En ja, ook jij werd gevangen door de Stoute Windpokken.
Vanaf nu geen roodgestipte kindjes meer bij ons. De windpokkenwind is gaan liggen.