woensdag 3 februari 2016

Oma zal een sterretje zijn

Enkele weken voor mama stierf had ik het al eens aangekaart bij Norah (4j). Zij was immers 2 handen op één buik met haar oma en ik was bang dat het verlies haar nog meer van de kaart zou brengen dan ze al was. Woede en frustraties kanaliseren zijn niet haar sterkste kant, en dat zal iedereen geweten hebben, oma in de eerste plaats.
Dus ik poogde toch maar even om voor te bereiden, daar waar niet op voor te bereiden valt.

'Oma zal als een sterretje zijn', zei ik, ‘niet meer heel erg dicht bij ons, maar toch nog altijd een beetje in de buurt’. De opvoedkundige onzekerheid droop van me af, maar goed, ik had toch geprobeerd.

En toen kwam het moment waar ik voor gevreesd had. We waren wat blijven hangen in het atelier, een poosje na mama’s dood. Buiten was het donker. Het afsluiten van een werkdag gaat naar gewoonte gepaard met een woedeuitbarsting bij de hele kroost. Als Prinses Crise besloot Norah zich op weg naar huis krijsend op de grond te gooien.
‘Pakkeeeeeeeeeen! Jij moet mij pakkeeeeeeen! Jij moet Bores op de grond leggen en MIJ pakkeeeen!!!’
‘Norahtje, misschien leg ik Bores toch binnen, want hier buiten op de grond is het best wel koud voor zo’n klein baby’tje'
‘Neeeeee! IK wil de deur opendoen!!’
‘Ok, haast je dan, want Bores krijgt koud’
‘Eerst moet je mij pakken en naar de deur drageeeeeeen!’

(die kinderlijke logica…)

Maar plots stopte het geschreeuw. Liggend op haar rug had ze een goed zicht op de hemel, die die avond vol sterren stond.
'Mama, jij moet oma tonen’, zei ze.
Ik stelde voor dat ze zelf een ster zou kiezen. De ster die ze het allermooist vond.
'Maar ik vind de sterren niet mooi!' De woede van daarnet was nog niet helemaal gaan liggen.
‘Ok', zei ik ‘dan kies ik er eentje voor jou’. ‘Die staat mooi in het midden van de hemel, wat denk je?’
‘Nee,' zei ze, ‘ik zie al welke ster oma is’.


Ze koos een ster die net iets meer licht gaf dan de andere en af en toe flikkerde. Bovendien bleef ze niet hangen, maar ging ze vooruit. En ze had gezelschap van een rood lichtje.
Een beetje kleur mag bij oma niet ontbreken vond ze. En ze had gelijk.


3 opmerkingen: