Thuiswerkmama

Binnen de muren van Atelier Feryn wordt 22 februari uitgeroepen tot officiële huildag. Het liefst zonder reden, en het liefst met z'n allen in koor (en niet in dezelfde toonaard).
Laat ons toch maar even luidop zeggen waarom we ook alweer onze kinderen meenemen naar het werk. Wat bezielde ons?

De werkomstandigheden op zo'n huildag spreken voor zich.

Dat ik graag een jonge mama wilde zijn, had ik altijd al gezegd. En zo is het ook gegaan. Net afgestudeerd werd ik op mijn 22e zwanger van ons eerste kindje.
Ik had nog maar net mijn diploma op zak, en was druk aan het solliciteren. Maar welk bedrijf staat te springen om een zwangere vrouw aan te nemen? Bovendien was ik al enkele jaren zelfstandig in bijberoep. Zonder uitzicht op een andere job, was de stap van bijberoep naar hoofdberoep niet zo groot. Dus daar zou ik voor gaan.

Toegegeven, bij het ontmoeten van dat kleine wezentje dat 9 maanden in mijn buik had gewoond, was ik dolgelukkig dat ik geen job had gevonden. Want zelfs al was de zekerheid van mijn zelfstandige activiteit heel miniem, het idee dat ik dat nieuwe leventje uit handen zou moeten geven was voor mij nog veel beangstigender.
 Ik werd dus Thuiswerkmama. Een schitterend woord.

Ondertussen zijn we 4 jaar - en 2 extra kinderen - later. De kleine eenmanszaak werd aan de kant geschoven, en samen met mijn 2 zussen startten we 'Atelier Feryn'. Wat bij de eenmanszaak aanvoelde als ‘we zien wel of het werkt’, voelt nu veel meer als een grotemensenjob.
Mijn enthousiasme is groot, ik heb er geweldig veel zin in en bruis van de ideeën. Maar een nieuwe job betekent ook aanpassingen binnen het gezin. Mijn broze moederhart wil de kinderen absoluut niet naar een onthaalmoeder of crèche brengen. Ik heb de ongelooflijke luxe van thuis uit te kunnen werken, dus daar wil ik alle voordelen uit halen. Het thuisblijven van de kindjes is daar 1 van.

Wat de toekomst op dat vlak zal brengen, weet ik niet.
Maar ik ben me er in elk geval van bewust dat ik me momenteel in een luxepositie bevind. Hoeveel mama’s kunnen werken aan hun droomproject in het bijzijn van de kindjes?

De keuze om geen ‘echte’ winkel te openen, maar een atelier in combinatie met een webshop, is voor ons voor de hand liggend. Zus 1 & 2 hebben kinderen en zus 3 valt soms voor een paar maanden weg omdat ze aan een nieuw acteerproject werkt. En net daarom kozen wij er voor zelfstandig te worden: zodat we zelf onze uren en ons werkritme kunnen bepalen. Als onze kindjes een ‘ik-wil-niet-meer-met-jou-spelen-dus-ik-klop-op-je-hoofd-dag’ hebben, dan halen we onze beste mama-skills boven en maken we een prinsessen-schilderij in plaats van een handtas. ’s Avonds, als de man thuis is en de kindjes in dromenland zijn (of niet, maar dan moet de man maar even ‘het vangnet der kinderlijke emoties’ zijn), is er immers nog tijd genoeg om de werkdag te hervatten.

De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat het niet altijd even eenvoudig is. Als thuiswerkmama krijg je niet vaak dezelfde erkenning als iemand die buitenshuis werkt. De verwachtingen liggen gewoon anders en niet iedereen begrijpt dat een werkdag voor jou ook een WERKdag is. Neen, ik kan niet afwassen en handtassen maken tegelijk.

In elk geval: ik ben heel erg blij dat we de sprong gewaagd hebben. We hebben ons gevoel gevolgd, zonder daarbij te kiezen tussen een carrière of een gezin.
Bovendien: jong geleerd is oud gedaan. *Werpt een blik op de ‘kasjos’ die de dochter tekende.* De opvolging is verzekerd.

Tips voor (potentiële) thuiswerkmama's

1. Een planning is er om orde te scheppen, niet per se om te volgen. Je weet immers nooit hoeveel uren je zal moeten troosten en hoe lang je aan de verzorgingstafel zal doorbrengen.
2. Houd je van orde en structuur? Dan is werken met kinderen rondom je misschien niet zo'n geweldig plan. Vind je het daarentegen geweldig om elke dag je eigen ritme (en dat van de kindjes) te kunnen volgen, dan is thuiswerkmama zijn - meestal - puur genieten.
3. Som vaak genoeg (luidop, dan werkt het extra) de voordelen van het thuis zijn op. Dan vergeet je sneller dat je in je fulltime werkdag slechts 4u kunt factureren wegens te veel afgeleid door peuter- en babyzaken.
4. Wees assertief en maak familie en vrienden duidelijk dat een gewone dag voor jou een werkdag is. Want zelfs al ben je je eigen baas, je kan je niet elk moment vrijmaken voor hen.
5. Zorg dat je genoeg onder de mensen komt, want werken zonder collega's kan heel eenzaam zijn. (Of werk samen met anderen, zoals ik doe met mijn zussen. Gezelligheid verzekerd!)

Morgen is een nieuwe dag. Die roep ik op voorhand uit tot officiële Blijegezichtendag.
Kindjes, hebben jullie dat gehoord?