Valentijn

'Mama', zegt Norah, 'wat is dat: 'Valentijn'?'
'Dat is een feest dat je moet vieren met iemand op wie je verliefd bent.'
'Ben jij verliefd op papa?'
'Ja, wij vieren samen Valentijn.'
'En ben jij verliefd op mij?'
'Hihi, nee. Ik vind jou heel lief, maar ik ben niet verliefd. Of toch niet Valentijns-verliefd.'
'Ik ben verliefd op Lotte,' zegt Norah, 'en op Lenna, Obe, Kas en Jade. En Tuur is ook verliefd op Obe.'

Ik glimlach. Het concept 'verliefdheid' is haar nog niet helemaal duidelijk.

Wij zijn zo geen 'Valentijnsgangers', Dries en ik. Ons geluk samen zit in de kleine dingen.
Het samenvoegen van de rechterhanden bijvoorbeeld. Wij kunnen zoveel meer genieten van een dagje samen doe-het-zelfen dan van een bad met rozenblaadjes.

Op de Valentijnsplanning: een toonbank voor in ons atelier. Een praktisch meubelstuk dat klassevol oogt (lederen tegels - toepasselijker kan niet!), en tegelijk onze chaos kan ordenen.
We zaagden, boorden & plakten, bij wijze van romantisch weekend.
Want Valentijn is zoveel meer dan rozen en hartjes.
De kracht zit niet in het samen WILLEN, maar in het samen DOEN.  
Dat van de koe en de hoorns, jeweetwel.

Dit vuile hoekje moest dringend aangepakt worden!

Dit maakten we er van: een strakke toonbank, bekleed met leder.