Ze komt het toilet binnen.
Een toiletbezoek zonder pottenkijkers, dat moet zo'n jaar of 4 geleden zijn.
Net zoals douchen zonder kinderen die onder de warme straal staan, of een boterham eten zonder mondjes die mijn beleg opeten.
'Mama, als jij in de kleuterklas zat, zat ik dan al in jouw buik?'
Even voel ik lichte paniek. In voorlichtingspraatjes heb ik op dit moment weinig zin.
'Nee, nog lang niet,' zeg ik.
Dat ik: 'voor een klein stukje wel al' had moeten antwoorden, dat laat ik even terzijde.
Norah giechelt.
'Nee hé! Dan was ik nog een visje! Een zaadje! Dat weet ik wel hoor!'
Ze gaat het toilet uit, met haar wijsneus in de lucht. Haar vlechtje wiebelt bij de zelfzekere passen die ze neemt.
'Ik ben de winnaar, want ik was eerst bij het eitje!' voegt ze er nog trots aan toe.
Ik blijf verdwaasd achter en grinnik. Blij dat ze dit even zelf ophelderde.
Als dit voorlichting is, dan kijk ik er niet eens tegen op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten