Er wordt veel over gesproken en gediscussieerd. De Pieten hoeven niet steeds even zwart te zijn en de hoeveelheid cadeautjes mag best wat minder.
Maar één ding is zeker: ik ben dol op Sinterklaas.
's ochtends beneden komen met een stevig verhoogde hartslag. En trippelend op de koude gangvloer wachten tot iedereen beneden is. Eerst even kort gluren door een kier, om dan met een zelfzekere zwaai de deur te openen zodat iedereen op hetzelfde moment de kamer in kan kijken.
Het speelgoed, dat is slechts een deel van het plezier. Een huis dat bezaaid ligt met nicnacjes en chocolade. Gewoon op de grond, OVERAL, omdat het mag.
Norah was al veel te vroeg opgestaan. Ze wou al eens gaan kijken, maar dat mocht ze niet.
'Ik wacht wel in de badkamer', zei ze.
De vroege vogel had wel pech dat we een vreselijke nacht achter de rug hadden. Er was heen en weer gelopen met Perdolan en aerosol, met potjes en lauwe thee. Rube sliep ein-de-lijk. En wij met hem. Maar nu wou Norah dus opstaan, en wij bleven nog even soezen en gunden Rube een momentje slaap.
Bijna 2 uur zat ze daar, op een stoeltje in de badkamer. Af en toe ging ik kijken en vroeg ik of ze niet nog even bij ons kwam liggen, maar dat wilde ze niet. Ze wilde wachten.
En ze giechelde.
'Spannend hé, mama!'
Uiteindelijk maakten we zelf een einde aan de foltering van het wachten. Zachtjes maakte ik Rube wakker, maar die wilde niet gaan kijken, dus lieten we hem in zijn bedje liggen. Sinterklaas is fijn, maar het moet niet ten koste van de slaap gaan. Een ziek jongetje kan toch niet van dat speelgoed genieten.
De kamer was gevuld met speelgoed en snoepgoed à volonté. Helemaal zoals wij zelf als kind hadden meegemaakt. Norah en Bores waren enthousiast.
Ik was nog enthousiaster, en wel om 1 ding: een naaimachine voor Norah.
De machine die de Sint bracht is een Brother KD144. De machine wordt geleverd met 3 frontpaneeltjes, zodat je zelf het uitzicht van de machine kan bepalen.
Ik maakte nog een extra paneeltje: met flamingo's en het opschrift:
Norah
naaimachine
voor roze meisjes
Norah deed reeds enkele tests. Ze oefende al een beetje om mooi rechtdoor te stikken (wat niet zo gemakkelijk is), en probeerde al alle steken uit. Om écht te gaan experimenteren was er nog geen tijd, maar daar maken we snel werk van.
Op de planning staat als eerste project: een kussentje naaien. (Nadat de voorbereiding: recht leren stikken succecvol is afgerond)
Wordt vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten