donderdag 22 september 2016

De boom van oma

‘Waar is oma eigenlijk begraven?’, vraagt Norah.
We zitten aan de ontbijttafel met een groot roze cadeau op ons bord. Norah wordt vijf vandaag, de dag waar ze al maanden naar uitkijkt.
In het roze cadeau zit een doos. Een doos vol knutselspullen. Vanaf nu moet ze niet langer vragen of ze een stukje plakband mag gebruiken. Nu heeft ze zélf plakband, papier, lijm, nietjes, scharen, potloden, stiften en nog wat roze glittertoestanden.
Het perfecte cadeau voor onze creatieve prinses.

Waar de vraag vandaan komt, weet ik niet. Ik weet zelfs niet hoe ze aan het woord ‘begraven’ komt.
‘Oma is niet begraven’, zeg ik.
‘Waar is oma dan?’, vraagt ze verwonderd.

Ik denk na.
Wat zeg je aan een 5-jarige als je de juiste woorden niet hebt?

‘We hebben oma aan de zee gegeven’,
zeg ik.
‘Echt?!’
Ik merk een vleugje argwaan in Norahs stem, maar ze vindt het ook best wel cool.
Ze is stil en denkt. Ik kan het heen en weer springen van haar gedachten bijna horen.

‘Maar waar moeten wij dan bloemetjes leggen?’, vraagt ze. De ontgoocheling schemert duidelijk door.
Rube's grootste bekommernissen zijn of hij buiten mag spelen en of we bijna gaan eten. Bij Norah ligt dat anders. Ze stelt vragen met inhoud, met een smoesje kom je er niet van af.

'Oma heeft voor een boom gezorgd’, zeg ik. 'Een boom in de tuin, die wij mooi mogen versieren als wij dat willen.'

De roze doos gaat open. Norah kiest zorgvuldig de kleurtjes knutselrubber en begint ijverig te knippen. Met de tong uit de mond niet ze de stukjes aan elkaar, en op elk stukje kleeft ze een diamant.

De boom van oma krijgt een beetje kleur.

Norah is tevreden. Zo kan de boom van oma ineens dienen als aankleding van haar verjaardagsfeestje.
‘Ik denk dat oma het ook mooi zou vinden’, zegt ze.
Met een voldaan gevoel knutselt ze verder. De dag is nu al geslaagd.

donderdag 1 september 2016

Een fotoverhaal - foto 5

Elke maand maak ik een foto van onze kinderen. Op dezelfde plaats, in dezelfde sfeer. En elke maand vertel ik hen een piepklein beetje over zichzelf.
Opdat we de kleine momenten in hun opgroeien niet zouden vergeten.

Augustus 2016



Norah - 4 jaar 11 maanden

Wat je je afvraagt:
  • of Mega Mindy echt bestaat
  • of zeemeerminnen bestaan
  • wat het verschil is tussen jongens en meisjes
  • of je na Dora nog naar 6 andere programma’s mag kijken
  • of mama de drie kindjes even graag ziet
  • waarom Bores (nòg) mooier is als hij pas wakker is
  • hoeveel keer je nog moet slapen voor je naar het eerste leerjaar mag
Waar je hartelijk om moet lachen:
  • je eigen grappen (genre: 'een auto kan niet rijden', 'een kaka ruikt lekker'. Mihihihihi. Kaka! Mihihihihihi!)

Rube - 2 jaar 11 maanden

wat je je afvraagt:
  • welk geluid een schaar maakt als je in je haar knipt
  • welk geluid een schaar maakt als je in een oor knipt (niet dat van jezelf)
  • of er toch zeker geen leeuwen in ons huis zitten
  • waarom mama het niet ok vindt als je je behoeften elders dan op het potje doet
  • hoe je met de minste moeite, de meeste kindjes aan het huilen krijgt
waar je hartelijk om moet lachen:
  • volwassenen die doen alsof ze huilen (dé manier om je uit een huilbui te krijgen is gewoon mee huilen)

Bores -  11 maanden

wat je je afvraagt:
  • waarom je broer die schaar in jouw oor test (en waarom dat zoveel pijn doet)
  • waarom je broer je tegen de grond kegelt van zodra je rechtstaat
  • of de afstand te voet overbrugbaar is
waar je hartelijk om moet lachen:
  • mama die dierengeluiden nadoet
mijlpalen:
  • je zegt 'mama'
  • je stapt (kleine afstandjes)
  • je hebt 2 nieuwe tanden (6 in totaal)
  • je at meer dan 3 schepjes vaste voeding