Carnaval: een Joenicorn en een ik-wil-niet-een-leeuw-zijn

Het is carnaval op school! Hoeraaaa!

Rube werd een leeuw, vanzelfsprekend.
Toegegeven, ik heb een beetje overtuigingskracht nodig gehad om hem het kostuum te laten aantrekken. Rube zit volop in de peuterpuberteit, bij hem mag je de NEE-fase heel letterlijk nemen. Meer nog, NEE is net niet negatief genoeg, dus Rube roept consequent: 'NEE, NIETS, NIEMAND, NOOIT!', als je hem iets vraagt.
Hij wilde dus geen leeuw zijn, hij wilde ook niet verkleed zijn en hij wilde ook niet naar school gaan.

Dus trok ik het kostuum aan bij kleine broer.
Eén blik op Bores was voor Rube genoeg om tòch een leeuw te willen zijn. Voilà, zo simpel was dat.

Norah is een eenhoorn. Een Joenicorn, zoals ze zelf zegt.
Een flamingo was ze vorig jaar al, en de extreme roze-fase lijkt wat gaan liggen. (Het is nog steeds nog vol overtuiging haar lievelingskleur hoor, maar andere kleuren krijgen weer toegang tot haar leven.)
Een eenhoorn is dus òòk een geweldig dier (met hartjes én goud)!
'Dan ga ik nu een beetje over regenbogen wandelen', zei Norah, en ze huppelde weg.