donderdag 9 maart 2017

Een fotoverhaal - februari 2017 (sprongetjes)


Elke maand maak ik een foto van onze kinderen. Op dezelfde plaats, in dezelfde sfeer. En elke maand vertel ik hen een piepklein beetje over zichzelf.
Opdat we de kleine momenten in hun opgroeien niet zouden vergeten.

februari 2017


Norah- 5 jaar 5 maanden

Je sprong.
Je tekeningen krijgen plots een andere vorm. Een mannetje staat niet meer in het midden van het blad, maar rust op de rand en de zon komt steevast uit het hoekje. Het blad is een duidelijk kader voor jouw creatieve avonturen.
’s Avonds wil je niet meer naar het verhaaltje luisteren, maar wil je zélf lezen, ook al kan je dat nog niet echt. Je spelt letter voor letter tot je snapt welk woord er staat, en je straalt als het lukt.

Rube - 3 jaar 5 maanden

Je sprong.
Het wordt gemakkelijker communiceren met elkaar. Het gevoel dat we helemaal naast elkaar praten en dat jij niet begrijpt wat ik zeg, is er niet meer. Dat wil uiteraard niet zeggen dat je effectief ook luistert naar wat ik zeg. ;-)
Het leeuwenkostuum dat ik maakte voor carnaval is gebombardeerd tot de favoriet uit de kleerkast. Luid brullend loop je door het huis. Jouw manen wild en jouw blik woest. Aan je voeten heb je groene wollen pantoffeltjes. Ik vraag me niet meer af waar de term ‘pantoffelheld’ vandaan komt.

Bores - 1 jaar 5 maanden

Je sprong.
Letterlijk, want plots spring je met 2 benen tegelijk. Het is superschattig om te zien hoe je je voorbereidt op een sprong die je de volle centimeter van de vloer verwijdert.
Ook jouw taal zette deze maand een ferme stap vooruit. Hoewel je nog niet echt verstaanbaar praat, is je gamma aan klanken wel plots veel uitgebreider. Naast ‘mama’ in 300 intonaties, zeg je nu ook ‘kijk é!’ (net voor je een kunstje doet) en een heleboel niet typ-bare woorden die elk effectief een betekenis hebben.